037 Diplomacy 102

6/10. Posłuchaj Sokratesa. Czy też Platona, który spisał jego dialogi. Jest tam mowa o Kręgach. Są to grupy ludzi mniej lub bardziej liczących się w społeczeństwie. Mniejszych lub większych. Jakie jest prawdopodobieństwo, że cały Krąg ludzi, których spotykasz na co dzień, cały składa się z ekspertów w danej dziedzinie? Boisz się co inni myślą? Najpierw zastanów się, czy ich opinie mają znaczenie. Czy wypowiedzieli się w dziedzinie, w której są ekspertami. Branie poważnie opinii hydraulika w średnim na temat wyboru modowego, nie ma sensu. To wymaga trochę ćwiczeń, ale po jakimś czasie możesz uwolnić się od przejmowania opiniami innych na Twój temat. Tak długo jak nad sobą pracujesz i się rozwijasz, nikt nie powinien mieć prawa oceniać i potępiać.

7/10. Prawdą znaną i oklepaną jest, że o gustach się nie dyskutuje. Ależ można. Tylko po co? Nie znajdziesz dwóch ludzi, którym za każdym razem podobają się dokładnie te same rzeczy. Każdy z nas nie tylko patrzy pod trochę innym kątem, ale również widzi inaczej. Tak jak istnieją daltoniści, którzy nie rozróżniają zielonego od czerwonego oraz ludzie dla których wszystko jest czarno-białe, tak jednym może się podobać stonowana paleta kolorów, a innym tylko kontrastująca. Nie dajmy się wpędzić w wir kłamstw. Przestańmy wciskać wszystkim, że podoba nam się to co teraz jest modne, albo to co powinno się nam podobać, bo jest ogólnie przyjęte jako coś co nie jest kiczem. Coś co rzekomo ma klasę. Można mieć świadomość, co jest za takie uważane, ale można powiedzieć ‚A mnie jednak podobają się inne rzeczy/kolory/style’. A druga osoba powinna wiedzieć, że na widzenie rzeczy nie wpływa abstrakcyjne pojęcie ‚gust’ tylko robią to wzrok i doświadczenia życiowe. Naukowcy udowodnili, że chętnie powielamy to, co kojarzy nam się dobrze. Z bezpieczeństwem znanym tylko z dzieciństwa. Na przykład z powodu ulubionej maskotki krokodyla z dzieciństwa, w dorosłym życiu kolekcjonujemy nawet najbrzydsze figurki przedstawiające to zwierze. Dla nas coś fajnego, dla innych wariactwo. Ale to ich problem. I powinniśmy to wiedzieć.

8/10. Powszechnie wiadomo, że tworzy się zbiory ze względu na podobieństwa i wspólne cechy, a nie różnorodność. No, chyba że niepodobieństwo w niczym jest tą wspólną cechą. Od dzieciaka uczą nas przyporządkowywać i wyławiać niepasujące elementy. Ciekawa jestem, czy wiedzą co to przy okazji robi z naszym umysłem. Ze sposobem patrzenia na świat. Czym innym jest zobaczenie  kwiatka, którego w życiu nie widzieliśmy, ale nadal dzięki jego cechą przyporządkowanie go do tego samego gatunku; a czym innym zobaczenie odmiennie ubranej/wyglądającej osoby i przyporządkowanie jej jako osoby, która ‚nie jest jedną z nas’. Bo się różni. Ma wystarczająco cech, żeby nie uznać ją za naszą. Co z tego, że jest człowiekiem, a ludzie mają podobne cele w życiu. Jest obca. Nie musimy jej poznawać. Nie musimy ją do siebie brać. Niech siedzi na przerwach w szkole sam. Niech robi co tam robi. Po co nam on? Mamy swoją zgraną paczkę. Przecież nie prowadzimy castingu. Po co komplikować sobie życie?

A gdyby tak pozbyć się uruchamiania automatycznie retoryki my-oni? Co gdyby zawiesić ten mechanizm do momentu ustalenia czy ta osoba jest naszym wrogiem?
Nie jest? Fajnie. Jest inna? Super. Można dowiedzieć się od niej czegoś nowego. Poznać spojrzenie tej osoby na świat. Spojrzeć na świat czyimiś oczami. Poszerzyć horyzonty. Zamiast odrzucać, zbadaj. Zamiast przekreślać, daj szansę. To może być świetna okazja i dobra zabawa. I nic Cię nie kosztuje oprócz czasu. Naprawdę.

9/10. Jesteś osobnym bytem. Osobnym człowiekiem. Jednostką. Owszem, możesz być członkiem komórki rodzinnej. Wspólnoty. Społeczeństwa. Ale żadne z powyższych nie jest gangiem, którego goście od brudnej roboty odstrzelą Ci głowę, jeśli wyrazisz inne zdanie i pójdziesz inną drogą. Nie musisz wygłaszać takich samych opinii jak bardzo duża grupa ludzi (zwłaszcza, jeśli uważasz, że jest głupkowata). Nie musisz poświęcać każdej cząstki siebie i swojego czasu dla Wspólnoty (zwłaszcza kiedy inni tyle z siebie nie dają. Nie jesteś absolutnie niezastąpiony. I nie jesteś za wszystko odpowiedzialny sam. Przecież to wspólnota). Nie musisz obierać drogi w życiu, o której twoja rodzina myśli, że jest jedyną właściwą. Jesteś odrębnym bytem. Inną osobą. To co dobre dla nich, nie musi być dobre dla Ciebie. Rób to, co naprawdę chcesz robić. Mów to, co naprawdę myślisz. Bądź tym, kim być chcesz. Podejmuj własne decyzje w życiu, nie uwzględniając w nich tylko i wyłącznie woli najbliższych. Mogą się mylić. Kochaj ich, szanuj, pomagaj, komunikuj się z nimi. Pamiętaj, że oprócz miłości, niczego nie jesteś im winny.

10/10. Dare. Odważ się! Możesz właściwie wszystko! Brzmi dziwnie? Oklepanie? Jakoś się nie sprawdza? To pomyśl. Pewien filozof twierdził, że gdyby ktoś wskazał mu punkt podparcia, to poruszyłby ziemię. W teorii mógłby. Punkt Podparcia można znaleźć w różnych sytuacjach. Nie zawsze będzie to znane rozwiązanie szablonowe, sztampowe i znane powszechnie. Czasami trzeba dłużej się zastanowić. Spojrzeć na coś z innego punktu widzenia. A punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Z kolei punkt siedzenia można zmieniać. Jeśli ktoś bardzo chce, jest w stanie znaleźć rozwiązaniem właściwie każdego problemu. Pod warunkiem, że miał czas, chęć, determinację i otwarty umysł. Miejmy otwarty umysł. Osiągnijmy to, czego chcemy. Sięgajmy po marzenia. A jeśli coś się nie uda, nikt nie odbierze nam tego doświadczenia. Doświadczenie prowadzi do wiedzy. Więcej wiedzy, to więcej możliwości. Następnym razem może się udać lepiej niż przewidywaliśmy. Trzeba się tylko odważyć. Nie mówię, że to łatwe. Mówię, że to możliwe, a reszta zależy od Ciebie.

A Wy co o tym myślicie? Dodalibyście coś? Nie zgodzilibyście się z czymś?

/Additional graphics (which weren’t used):/